Kracht van vragen stellen
Sta je wel eens stil bij het belang van het stellen van rake vragen?
Over de kracht die een vraag in zich heeft?
Stel je eens voor wat de gevolgen zijn van het niet stellen van vragen.
In vele gevallen is dat helemaal niet wenselijk. Zonder vragen blijf je vastzitten in je eigen beperkte begrip van de wereld en van jezelf, terwijl er nog zoveel te doen valt.
wit
De kracht van het stellen van vragen ligt in het potentieel dat ze ontgrendelen
Nieuwe perspectieven
Je mist door niet-doeltreffende vragen de kans om nieuwe perspectieven, inzichten en oplossingen. Stagnatie wanneer je jezelf niet uitdaagt om dieper te graven en te onderzoeken aan de hand van vragen. Je geest voedt met wijsheid door vragen te stellen.
Het is duidelijk dat goede vragen de sleutel zijn tot inzicht en vooruitgang, op elk niveau.
Onbekendheid met de kracht van vragen stellen?
Mijn werk bestaat eruit om bestuurders, adviseurs, leidinggevenden, trainers, coaches en studenten te helpen in hun professionele en persoonlijke groei. Dat kan vakinhoudelijk zijn, en gaat zeker ook over houding, gedrag, cultuur en allerlei groepsdynamieken. Over al deze thema’s en onderwerpen hoor ik zo vaak ondermaatse en slechte vragen. Helaas ook regelmatig geen enkele vraag, terwijl men verder wil en oplossingen wenst.
Wat is er aan de hand? Waarom lijkt het stellen van vragen voor velen zo’n struikelblok, terwijl het eigenlijk eenvoudig zou moeten zijn? Paradoxaal.
Het volgende kom ik tegen in de praktijk:
- angst voor het onbekende
Het menselijk brein voelt zich comfortabel bij bekende terreinen en voorspelbare gebeurtenissen. Het stellen van vragen betekent vaak dat je je moet openstellen voor het onbekende. Dit kan angst en onzekerheid oproepen, omdat je niet weet wat voor antwoorden je tegen gaat komen.
Hoe aangenaam zou het zijn als je deze angst omarmt en de schoonheid van het onbekende ontdekt? Of nog gekker op zoek gaat naar het onbekende onbekende?
- vermeende behoefte aan antwoorden
In onze maatschappij en organisaties ligt de nadruk te vaak op het hebben van antwoorden. Je wordt aangemoedigd om snel tot oplossingen te komen; dat is efficiënt en effectief. Je hebt soms moeite om de tijd te nemen om dieper te graven. Het stellen van vragen kan worden gezien als een teken van onwetendheid, terwijl het eigenlijk een krachtige manier is om breder inzicht te vergaren.
Hoe mooi zou het zijn om de behoefte aan directe antwoorden los te laten en ruimte te maken voor bezinning, evaluatie en reflectie?
- vermijden van oncomfortabele gevoelens

Socrates: de man die de kracht van vragen stellen als geen ander beheerst
Het stellen van diepgaande vragen kan je confronteren met jezelf en je soms ongemakkelijke gevoelens. Het kan oncomfortabel zijn om je overtuigingen, angsten en onzekerheden onder de loep te nemen.
Hoe bevredigend zou het zijn om de kracht van reflectie te ontdekken aangezien het een sleutel is tot persoonlijke transformatie?
- gebrek aan zelfvertrouwen
Voor velen speelt ook het gebrek aan zelfvertrouwen een rol bij het stellen van vragen. Je kunt bang zijn om dom over te komen of om de verkeerde vragen te stellen. Als mens hebben we ergens toch diepgewortelde angsten om voor gek te staan. Deze angsten verlammen je gedachten en beroven je van het zelfvertrouwen om vraagstukken bloot te leggen.
- te groot ego
Daarnaast speelt je eigen ego een grote rol. Het ego dat altijd streeft naar perfectie en nooit om hulp vraagt. Je hebt teveel het idee dat het stellen van een vraag je zwak maakt.
Hoe mooi zou het zijn als je leert te leven met je onzekerheid en dat weet aan te wenden tot een bron van verwondering en nieuwsgierigheid?
- bij de kudde blijven
Op dezelfde manier speelt de sociale druk een grote rol in dit doolhof van twijfels. Je wilt niet afwijken van de norm of jezelf anders voordoen dan anderen. Wanneer iedereen om je heen tevreden lijkt met de informatie die wordt gepresenteerd, tracht je niet uit de toon te vallen door vragen te stellen. Je probeert vaak te krampachtig bij de kudde te blijven.
Hoe veel vrijheid zou je ervaren als je de moed zou vinden om een onafhankelijke positie in te nemen?
Hoe mooi zou het zijn als je:
- oefent met verwondering en nieuwsgierigheid: vragen stelt als: Wat is dat? Waarom niet? Hoe werkt dat? Wat is de logica van die stap? Hebben we daar iets aan op de lange termijn?
- het onbekende omarmt: leert om je comfortabel te voelen met het onzekerheid?
- als een vlieg op de muur of een kikker op de vloer verwonderd kijkt en vanuit andere perspectieven verwonderd vragen stelt?
- je ego opzij zet en niet bang om rake en krachtige vragen te stellen?
Hoe mooi zou het zijn als je de moed hebt om de zes bovenstaande punten toe te passen?
Opleiding Holistisch Systemisch Coach
waarin veel aandacht ook voor het Socratisch Coachen
26 lesdagen te Amsterdam, post-HBO (SNRO accreditatie)
*
informatie, open-avonden, startdata en aanmelden>>>
De Opleiding wordt verzorgd door de Academie voor Leven
De Academie heeft het NRTO keurmerk en is geregistreerd bij het CRKBO



