Houd je advies voor je

 

Hoe lastig is het om als een vriend of vriendin met een vraag of probleem rondloopt en jou erover vertelt, om daarop niet direct een advies te geven. Over huilende peuters, over niet lerende kinderen, over niet luisterende partners, over te hoge werkdruk, over vervelende collega’s en over onvervulde dromen.

Je hebt altijd wel het juiste advies paraat.
Vanuit je eigen ervaring of vanuit horen zeggen.
Jij weet wat goed is voor de ander.
Een passend advies op maat, althans naar jouw oordeel.
Terwijl je best wel weet dat de adviezen die je geeft hoogst waarschijnlijk niet worden opgevolgd.
Frustrerend, want je weet het zo goed. En ook omdat die ander mogelijk een grote fout begaat door niet naar jou te luisteren.

Rollen omdraaien

Maar, een grote ‘maar’.
Verplaatst je eens in de ander.
Die wil een verhaal vertellen en daar kom jij met je advies.
Zou die persoon zich wel gehoord voelen?
Zou die persoon zich niet afvragen: word ik wel serieus genomen?
Zou die persoon zich erkend voelen met zijn/haar eigen vragen en problemen?

 

Als je je bewust bent welke eigen belangen spelen
bij adviseren dan ben je al een heel eind

 

En als je op afstand kijkt naar degene met de vraag of het probleem, dan weet je dat je nooit in de schoenen van die ander kunt staan.
Je kunt je inleven, voorstellen en meevoelen, maar overnemen dat gaat niet. Je bent die persoon niet.
Je hebt andere eigenschappen en zit anders in elkaar.
Je kunt de situatie en het krachtenveld waarin die ander zich bevindt nooit geheel overzien en compleet invoelen.
Dus wie ben jij om de ander te adviseren?
Het zal goed bedoeld zijn, dat weet ik zeker.

Verder is adviseren mogelijk schadelijk want je ontneemt daarmee de ander de ruimte om zelf na te denken en om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor eigen keuzes.

 

Lijden

Toch valt het niet mee om je advies bij je te houden.
Je bent immers betrokken en wilt een ander niet zien lijden.

De ander heeft misschien even hoop door jouw advies waarmee haar/zijn lijden afneemt. Vervolgens zie jij als raadgever een minder lijdend persoon en dan hoef jij ook minder te lijden.
Zien lijden, doet lijden, toch?

Dus door te adviseren ben je eigenlijk bezig je eigen lijden op te lossen, in plaats de ander daadwerkelijk te helpen.

Ego

Daarbij is het ook nog zo dat je je even belangrijk voelt door je advies. Het geven van in jouw ogen waardevol advies, dat maakt je ‘groter en gewichtiger’.Dat geeft een lekker gevoel.

Door te adviseren plaats je jezelf boven iemand, je speelt een beetje de ouder of de baas. Dat is natuurlijk ook lekker.

Kortom: door het geven van een advies vermijd pijn en lijden, en het vergroot je je zelfwaardering. Misschien mag ik wel zeggen: adviseren doe je om jezelf te helpen, in plaats van de ander. Maar de advies-reflex verloopt vaak volkomen onbewust. Jouw intentie zal zuiver zijn: een ander helpen.

Adviesreflex in de werkrelatie

De adviesreflex die zich privé afspeelt, kun je één-op-één verplaatsen naar de werksituatie. Ook daar is deze aanwezig. Als adviseur, coach, manager of leider in wat voor rol dan ook.
Er zijn werk gerelateerde situaties waar advies geven prima past. Dat zit vaak op vakinhoud, technische aanpak en procedures. Hier is eerder sprake van leren en kennisoverdracht verpakt als advies.
Maar als je adviseert op houding en gedrag in de werkrelatie zal je advies zelden effect hebben.

De praktijk

Dat bleek maar weer tijdens het webinar over Socratisch Coachen dat ik de afgelopen week organiseerde. De deelnemende coaches en adviseurs concludeerden unaniem hoe lastig het is niet te adviseren en hoe nutteloos het bovendien is. Vaak bereik je zelfs het tegenovergestelde.

Een professional weet zelf goed wat hij/zij moet doen. Dus je weet dat adviseren niet werkt, en toch is het bijna onvermijdelijk niet in de adviesreflex te schieten. Het blijft lastig er weg van te blijven, op je handen te zitten en geen advies te geven, hoe je ook probeert.

Naar mijn idee komt dat vaak omdat je als adviseur/coach niet voldoende in staat bent het advies, dat waarschijnlijk objectief gezien past, te vertalen naar een constructieve aanpak, waarbij de ander gaat ontdekken, waarbij de ander zelf antwoorden vindt.

Als je je bewust bent welke eigen belangen spelen bij het adviseren dan ben je al een heel eind.

 

 

 

Leer adviesloos te coachen en te begeleiden in de

*

Opleiding Socratisch Coachen

5 vrijdagen te Amsterdam

*

informatie,  startdata en direct aanmelden>>>

De Opleiding Socratisch Coachen wordt gegeven door Frank Hoes bij de Academie voor Leven

De Academie heeft het NRTO keurmerk en is geregistreerd bij het CRKBO

*